Donderdag 9 juli : dag 76
Gisteren met het gedacht dat Louise geen chemo ging krijgen richting Gent vertrokken.
Maar niets is minder waar. De startwaarden zijn behaald en ons Lou mag aan de 3de kuur cytosar beginnen. Alsook de chemosiroop ‘s avonds mag terug opgestart worden. Zowel de bloedplaatjes als hemoglobine en witte bloedcellen zijn gestegen. Wat er wel weer gedaald is zijn haar neutrofielen. Er zijn er maar 10 geteld. Dit wilt dus weer zeggen geen enkele afweer van het immuunsysteem.
Dat ze gisteren haar chemo zou krijgen had ik totaal niet verwacht. Dit brengt weer wat beweging in het schema dus we zijn blij. Als alles goed gaat nog 1 blokje cytosar en periode 2 kunnen we afsluiten. Al ga ik er vanuit dat het nog steeds kan uitgesteld worden.
Onze deugeniet blijft hetzelfde. Ze is nog steeds het levendige meisje dat alles verkent en goed begint te babbelen. Ze doet met iedereen een praatje en verteld een hele dag over wat ze meemaakt. Haar dokterstas en haar poppen zijn nu haar favoriete speelgoed. Als ze maar kan verzorgen en vertroetelen.
Vandaag weer een half uurtje in het ziekenhuis geweest en terug richting Branst gereden. In de auto hebben we dan toch terug haar tv’tje geïnstalleerd. We zitten immers langer in de auto dan dat we in het ziekenhuis zijn. Zo gaat de tijd voor haar ook beter vooruit.
Louise zag het ziekenhuis in de verte en ze steekt haar handen omhoog en begint super luid te juichen. Koen keek in de achteruitkijkspiegel naar mij met een gezicht van ‘dit hadden we niet verwacht’. Maar uiteindelijk is het ook hier voor haar een stukje thuis komen.
Wanneer we afscheid namen en tot morgen riepen naar de verpleegsters keerde Louise zich terug om. Ze loopt terug naar Caro de verpleegkundige en liet zich optillen, ze wou nog eens extra tot morgen zeggen. Zo een verschil met de eerste week en nu.
Nog 2 dagen even een ziekenhuis bezoekje en we kunnen weer wat uitrusten thuis.
Weekend 11 &12 juli : dag 78 & 79
Zaterdag zijn we de laatste keer naar het ziekenhuis geweest voor haar Vierdaagse kuur. Haar hemoglobine was terug gezakt maar ze moet nog geen transfusie krijgen.
We merken zelf ook dat haar bloed laag staat want ze is zeer moe. Het spelen en rusten in de zetel is nu wat meer afwisselend. Ze wilt meer vastgenomen worden en zo steeds bij ons zijn.
Omdat we nu enkele vrije dagen hebben, zijn we de voortuin een beetje gaan aanpakken. Ons Louise bleef dan binnen met metie. Zo konden wij met twee verder werken.
Zondag ochtend half 9 gaat de deurbel. Daar staan ons een leuke verassing te wachten. Een groot ontbijt voor ons gezin en mijn ouders/zus, een super toffe grote knuffelbeer met een gepersonaliseerde koerstrui van de loltrappers.
Dit is de fietsclub waar zowel mijn ouders als tante en nonkel lid van zijn. Het was zo een fijn gevoel om ons Louise fier te zien rondlopen met haar koerstenue en knuffelbeer.
Voor de rest van de dag ook enkel gegeten, gespeeld en gerust.
We hebben een fijn weekend gehad en laten volgende week stilletjes op ons afkomen. De hamvraag die we ons steeds afvragen, gaat ze deze week chemo krijgen ja of nee.
Reactie plaatsen
Reacties
Even geleden dat we nog iets hebben achtergelaten na het lezen van de blog! Maar, we slaan geen dag over of we kijken of je mama haar huiswerk heeft gemaakt 🙈! Wat ben je toch elke keer zo flink lieve Lou! Je krijgt zelf de nodige extra zorgen die je nodig hebt dat je het al doorgeeft aan je poppen! Wat blijf je ons toch elke keer verbazen!
Toontje is afgelopen dagen ook ziekjes geweest, als hij weer beter is dan komen we terug eens zwaaien! Dikke dikke 💋 😘