Zaterdag 12 september : dag 141
Donderdag avond mochten we uiteindelijk toch naar huis vertrekken .
En sinds we thuis zijn waren het al moeilijke dagen.
Wonder boven wonder ging ze heel goed slapen en kon ik rustig bekomen.
Al was dit niet voor lang. Rond 21u werd ze al wenend wakker. Ze was volledig in paniek. Allen haar bij me nemen bracht troost. We besloten haar dan bij ons te nemen in bed.
Het was een verschrikkelijke nacht. Haar neusje begon vol te zitten met snot. Haar temperatuur begon te stijgen en ze viel maar niet in slaap. Haar temperatuur hebben we meteen kunnen laten zakken door haar wat minder dik te kleden en ze wat af te koelen met lauw water.
Ze bleef heel de dag verhoging hebben maar geen koorts.
Doordat het weekend er aan kwam en ik het niet zag zitten om weer enkele dagen in Gent te verblijven, zijn we naar de kinderarts geweest. Met samenspraak van de arts in Gent zijn er neusdruppels opgestart met antibiotica.
Zodra er terug koorts is moeten we natuurlijk terug naar Gent vertrekken voor bloedcontroles en opname.
We mogen thuis dan ook nooit preventief pijnstilling of koortswerende middel geven. Dit maskeert de verhoging van haar temperatuur en dus ook de indicatie dat er een infectie is.
Vandaag gaat het al een stuk beter. Ze is nog moe van de voorbije dagen, haar neusje drupt nog steeds maar haar temperatuur is terug inorde.
We hebben al geleerd om even af te wachten en niet meteen bij de eerste verhoging naar Gent te vertrekken. Want koorts betekend in een ziekenhuis meteen controleren op covid 19. Dit wil ik haar onnodig niet aan doen .
We houden ze goed in het oog en hopen dat ze zo blijft verder doen.
Reactie plaatsen
Reacties