Dinsdag 22 september : dag 151
We zijn al aan de laatste 4 hospitalisatie dagen van deze periode begonnen.
Normaal verblijven we hier van maandag tot donderdag. Maar gisteren (maandag) was er geen enkele kamer vrij voor Louise. We moesten een dagje later pas naar Gent komen.
Haar chemo was zeer snel gemaakt. Rond 13u was haar 24u lopende chemo al gestart.
Vanaf gisteren zijn er weer wat veranderingen doorgevoerd in verband met het katheterverband.
Deze ochtend was het de eerste keer dat ze dit vernieuwde verband aanbrachten. Ikzelf vind het geen verbetering. Ons Louise is heel beweeglijk en gaat super graag in bad. Door dit verband is het oppassen geblazen en ga ik geen minuut gerust zijn.
Ze heeft vandaag een bezoekje gehad van juf Eline. Achteraf wist de juf mij te vertellen dat ze heel energiek is en snel afgeleid. We weten dat opletten of ergens haar aandacht oprichten heel moeilijk is voor Louise. Ze krijgen per leerling normaal 1 uur de tijd om les aan te geven. Na een halfuurtje heeft ons Lou er meestal genoeg van. Ze geeft dan ook aan dat de juf vriendelijk de kamer mag verlaten, met een heel enthousiaste ‘daaaaaag’.
Deze komende nachten gaan steeds veel onderbroken worden voor pamperwissels en parameter controles. Morgen weer een ruggenprik, dus waarschijnlijk een bewogen dag.
Woensdag en donderdag 23, 24 september : dag 152 &153
Wat een bewogen dagen zijn het hier al geweest.
Gisterenmiddag was haar ruggenprik. Alles ging goed, ik kon de kamer buiten gaan zonder dat ze er een probleem van maakte. Maar het duurde enorm lang. Ik had al door dat er iets niet inorde was.
De ruggenprik ging heel moeilijk. Ons Louise ontspande haar niet genoeg, daardoor kon de arts moeilijk de juiste plaats vinden.
Wanneer de verpleging me uiteindelijk kwam halen, was ze heel hard aan het huilen, zweten en volledig rood.
Ze was het wachten beu en begon zich hierdoor druk te maken. Door de kracht van het wenen heeft ze enkele blauwe plekken in haar gezicht en rode puntjes.
Super flink heeft ze de 4 uren plat gelegen.
Deze ochtend was er vroeg lawaai op de gang en dat was de trigger voor Louise om de dag wat vroeger te beginnen.
Ze was heel stil en plakte in de zetel.
Opeens begon ze een klein beetje over te geven. Snel de kleertjes gewisseld en verder gekeken naar de tv. Maar plots werd ze terug misselijk en heeft ze enorm veel overgegeven. Het was super zielig om ze zo te zien. Poetsman Dennis was meteen ter hulp en heeft ons beide voorzien van de nodige handdoeken. Die kleine gebaren maken van deze afdeling een (h)echte familie.
Uiteindelijk heeft ze hierna nog wat gespeeld en geslapen.
Door de ruggenprik kan deze reacties uitgelokt zijn. De komende periode krijgt ze geen ruggenprikken meer, hierdoor kan alles wat rusten.
Haar bloedresultaten waren goed en we mogen morgen meteen na het opnieuw afnemen van het bloed naar huis.
Hopelijk zijn we dan van de hospitalisaties vanaf. Al denk ik dat er toch nog wat ongeplande ziekenhuisopnames zullen plaats vinden. De koude komt eraan en dan ligt het ziek worden toch wat hoger dan normaal.
Nu nog een laatste onderbroken nacht en morgen weer home zweet home.
Reactie plaatsen
Reacties
Oh lieve lieve schatten 🥰 het is zeker niet gemakkelijk, maar toch slagen jullie erin om er steeds weer het beste van te maken 🙏🏼 Zoooo goed bezig 😘
Weer een stap verder!😘
Zo fier op jullie❤️