Vrijdag 5 februari: dag 279
Wij hebben een paar feest dagen erop zitten.
Dinsdag is Louise 3 jaar geworden! ‘S ochtend vroeg ze in haar bedje, mama ben ik morgen jarig ? Nee Louise , je bent vandaag jarig! gelukkige verjaardag . Ooh jeuj mama, danku...
Ze was zo blij! We hadden heel het huis versiert met slingers en ballonnen. Haar lievelingseten klaar gemaakt.
Doordat 2 februari lichtmis is konden we niet anders dan pannenkoeken eten !
Louise heeft ontzettend veel raam/deur/mondmasker bezoeken gehad van alle mensen die ze lief heeft. Ze heeft er van genoten, ze straalde.
Alle kindjes van het eerste kleuterklasje hebben samen met de juf een mooi kunstwerk gemaakt, een liedje gezongen en tekeningen gemaakt! Je ziet echt dat ze zo graag kennis wilt maken met haar lieve klas.
Woensdag was het weer bloedcontrole . Met open armen werd je weer onthaalt op de dagkliniek in Bornem.. De verpleegkundigen hadden een handschoenballon gemaakt, een kaartje en een kroon voor onze jarige prinses. Zo fier dat ze door de gangen liep!
Haar bloedcontrole was helemaal inorde en we kunnen de medicatie verder geven zoals we nu bezig zijn.
Een bezoek aan de dermatoloog in UZ Gent stond ook op de planning. Doordat haar eczeem nog steeds niet volledig verdwijnt moeten we verder blijven smeren met cortisone zalf. Ze zal heel haar leven last hebben van atopische eczeem op de moment dat haar weerstand laag staat.
Ons ‘loukemie ‘ vriendinnetje lag in het ziekenhuis voor een tijdje. We hebben er daarom cadeautjes aan de kamerdeur gaan zetten. Om de tijd toch wat fijner te maken. Die 2 meisjes hebben een mooie unieke connectie van moment 1 . En wij mama’s hebben dat ook. Hier juist wat beter nieuws gekregen over haar dus zijn we wat geruster. Ze heeft al een groot deel van ons hart gestolen !
Voor mij gaat het een spannende week zijn. Vanaf morgen begin ik terug te werken. Deze ochtend een toer meegereden en dat was al met een klein hartje. Louise werd wakker enkele minuten voor mijn wekker. Ze wist perfect dat ik moest vertrekken. Snel kussentje bij papa in bed en na enkele traantjes ben ik toch kunnen vertrekken.
Het gaat een hele aanpassing zijn maar een verademing voor ons 3. Terug meer tijd met papa alleen en ik & Louise hebben terug wat ademruimte.
Een nieuw hoofdstuk in ons leukemieverhaal is aangebroken.
Reactie plaatsen
Reacties